Hoe "Survivor" en "America's Got Talent" de leugen van de Amerikaanse droom verkopen

Iedereen zou zenuwachtig zijn om een ​​auditieaflevering van " America's Got Talent " te openen. Eric Booker leek dinsdag wel aanwezig te zijn bij de historische première van het 20e seizoen. De voormalige metroconducteur van New York City glimlachte verlegen en verplaatste zijn gewicht van de ene voet naar de andere terwijl hij aan jurylid Simon Cowell uitlegde dat zijn pensioen hem meer tijd gaf om aan zijn talent te werken.

"Nou, Eric, je hebt twee, drie minuten, zoals we altijd zeggen, om je leven te veranderen," zei Cowell, waarmee hij Bookers auditie liet beginnen. Helaas is zijn talent het niet waard om zijn baan op te zeggen. In rap tempo dronk hij grote potten augurkensap, hotdogwater, maïs met room en hete saus leeg. Cowell noemde deze extravaganza tegen brandend maagzuur "klein".

Maar Booker, net als elke andere deelnemer aan "America's Got Talent", noemde zijn chug-vermogen zijn droom. Dat woord viel vaak tijdens de eerste auditierondes van de show, toen dansers, zangers, goochelaars, acrobaten en een slangenmens het podium betraden.

"Wat is die grote droom nou echt?", vraagt ​​Cowell aan de leider van een breakdancecrew, die antwoordt dat hij op de grootste podia wil optreden.

Voor Light Wire, een "immersive art creative content company" uit Brazilië, is de "droom" het combineren van computergraphics met een gechoreografeerde live-uitvoering. Zak Mirz, een goochelaar, vertelt de jury dat zijn moment op het podium een ​​droom is. "Ik liep vandaag mijn hotelkamer uit en dacht bij mezelf: 'Wow, sinds ik een jaar of zeven, acht was, wilde ik dit al doen'", zegt hij. "En nu is het gewoon zo geweldig om jullie allemaal te zien."

Simon Cowell, Sofia Vergara, Mel B, Zak Mirz en Howie Mandel in "America's Got Talent" (Trae Patton/NBC). Geen beschouwing van reality-tv is compleet zonder de impact te erkennen van " Survivor ", dat vandaag zijn 25-jarig jubileum viert; de eerste aflevering werd uitgezonden op 31 mei 2000 op CBS. "Survivor" was niet de eerste realityserie, maar luidde wel een versie van het genre in die we terecht wereldveranderend kunnen noemen. "Survivor" bracht " The Apprentice " voort, met Mark Burnett als uitvoerend producent. En "The Apprentice", zoals we weten, bracht een president voort wiens kwalificaties en zakelijk inzicht in die serie schandalig werden overschat.

Volgens Eunji Kim, universitair docent politicologie aan Columbia University, heeft geen van beide programma's zo'n grote impact op onze cultuur als de gevarieerde, voor tv gemaakte droomwevingen die "America's Got Talent" biedt. "Survivor" verkoopt ons wel degelijk een Amerikaans verhaal, zei Kim in ons recente Zoom-gesprek. Maar entertainment verweven met verhalen over opwaartse mobiliteit en vastberadenheid, zei ze, heeft de kracht om onze kijk op wie rijkdom en succes verdient te verdraaien.

"Wat we kiezen om te kijken, is van grote invloed op onze perceptie – meer dan we denken", vertelde Kim me in een recent gesprek via Zoom. "Ik denk dat veel mensen het moeilijk vinden te geloven dat de frivole, 'wat dan ook'-content die ze bekijken, mogelijk hun fundamentele opvattingen over de Amerikaanse politiek beïnvloedt."

In Kims onlangs verschenen boek " The American Mirage: How Reality TV Upholds the Myth of Meritocracy " presenteert ze uitgebreid onderzoek waaruit blijkt dat er een verband bestaat tussen iemands neiging om te geloven in de bootstrap-versie van de Amerikaanse droom en blootstelling aan programma's als "AGT", " American Idol " en " Shark Tank ".

Kim definieert deze programma's als ' van armoede naar rijkdom'-verhalen , wedstrijden die iemands capaciteiten en succes gelijkstellen aan hard werken en vastberadenheid – wat zij, in haar onderzoek, de Amerikaanse droom noemt. Ze hebben ook een brede aantrekkingskracht op alle leeftijden en genders.

Haar conclusies kunnen een doorsnee kijker van een realitywedstrijd doen aarzelen. Tussen het analyseren van kijkcijfers en haar eigen gegevens, verkregen uit enquêtes en veldonderzoek, ontdekte ze dat programma's zoals "AGT" "de overtuiging kunnen versterken dat rijkdom een ​​beloning is voor ijver, een tolerantie voor inkomensongelijkheid kunnen bevorderen en weerstand tegen hogere belastingen onder welgestelden kunnen aanwakkeren."

"Ik wilde mensen ervan bewust maken dat wanneer je op vrijdagavond met een biertje op de bank naar je favoriete tv-programma kijkt, je jezelf vermaakt. Je denkt niet per se aan politiek," zei ze, "maar de beelden waaraan je wordt blootgesteld, hebben een fundamentele invloed op hoe je over onze maatschappij denkt, en daar moeten we ons iets bewuster van zijn."

Mitch Guerra en Kamilla Karthigesu in "Survivor" (CBS). Reality-tv is een jonge vorm van entertainment vergeleken met film en pulpliteratuur, die beide correlaties in de geschiedenis laten zien. Kim noemt de opkomst van superheldenstrips in het Amerika van na de Tweede Wereldoorlog, toen consumenten op zoek waren naar escapisme. In de Gilded Age van begin 20e eeuw waren de bestsellers niet de boeken die we als klassiekers beschouwen, maar de inspirerende pulp van Horatio Alger. De series die passen bij Kims "van armoede naar rijkdom"-model sluiten aan bij deze culturele tendens.

Hoewel het eerste seizoen van "Survivor" een enorme hit was, haalde "American Idol" vanaf het tweede seizoen veel hogere kijkcijfers. De kijkcijfergroei tussen het eerste en tweede seizoen is deels te danken aan de programmering; de eerste wedstrijd vond plaats in de zomer. Toen Fox "Idol" naar het midden van het seizoen verplaatste, werd het een ware gigant.

Maar een deel van de culturele explosie had te maken met stemming. "Survivor" boog voor het eerst vóór 9/11 en vestigde zich als een Darwinistisch experiment met het motto "Outwit, Outplay, Outlast". "American Idol" vond zijn succes in het inspelen op de aspiraties van zijn kijkers, de katalysator van de Amerikaanse Droom die Kim essentieel vindt om onze politieke opvattingen te verklaren.

De deelnemers van "America's Got Talent" strijden om een ​​geldprijs van $ 1 miljoen, maar zoals Cowell al aangeeft, worden deelnemers aangemoedigd om veel groter te dromen. Winnaar Terry Fator van seizoen 2 legde de lat hoog voor wat mogelijk is door een vijfjarig residentieverblijf in het Mirage in Las Vegas te bemachtigen, ter waarde van naar verluidt $ 100 miljoen.

Achttien seizoenen later staan ​​de verhalen van de deelnemers centraal in de formule. Kijkers hebben ze nodig, want we zullen sommige van deze acts deze zomer meerdere keren zien strijden. En hoe vaker we de artiesten in actie zien, hoe meer we over ze te weten komen. Een vluchtige zoektocht op internet leert dat Mirz de zoon is van immigranten uit Iran en Pakistan. Hij heeft een geweldig verhaal.

De leider van breakdanceteam Team Recycled legt uit dat ze in hun onderhoud voorzien door andere banen te hebben. "Het is echt moeilijk om alleen van dansen te leven", zegt hij. Hun act is verbluffend. Hun gretige vastberadenheid helpt hen.

Maar is "Survivor" niet ook een voorbeeld van een andere wijdverbreide, breed omarmde versie van de Amerikaanse droom? "Survivor is zo'n lastige tv-serie", gaf Kim toe, en legde uit dat de game niet per se hard werken benadrukt. "Maar ik denk wel dat ze een bepaalde manier van denken promoten die heel systeemrechtvaardig is. Je overleeft, je concurreert met anderen, en op basis van je aangeboren vaardigheden kun je vooruitkomen."

Ik heb dit besproken met Andy Dehnart , wiens site Reality Blurred de oudste bron is die zich serieus bezighoudt met het genre. Dehnart is een "Survivor"-specialist (en, eerlijk gezegd, een goede vriend) die bekendstaat om zijn episodische verslaggeving van de serie en zijn verslaggeving over de productie en ontwikkelingen in de industrie. Hij sprak ook met Kim en waardeert haar bondige focus.

"We zijn hier nog ver verwijderd van [Kims versie van] armoede naar rijkdom," vertelde hij me. "Maar het is armoede naar rijkdom in de zin dat elke 'Survivor'-speler op dag 1 op exact dezelfde plek op het speelveld staat, en één van hen heeft $ 1 miljoen op dag 26 of 39, afhankelijk van het seizoen."

"Tegelijkertijd", vervolgde hij, "is dat speelveld, waarvan wij denken dat het hetzelfde is, zelfs op dag één, natuurlijk niet hetzelfde."

Kyle Fraser in "Survivor" (CBS) Dehnart citeerde een onderzoek uit 2023 met de titel " Surviving Racism and Sexism: What Votes in the Television Program Survivor Reveal About Discrimination " waaruit bleek dat in de eerste 40 seizoenen van "Survivor" mensen van kleur, en vooral zwarte vrouwen, vaker direct werden weggestemd.

In 2020 voerde CBS een beleid in dat haar programma's zonder script een cast zouden hebben met minstens 50% zwarte, inheemse en andere niet-blanke deelnemers, wat van toepassing was in het seizoen 2021-2022. De 41e winnares van "Survivor", Erika Casupanan, is de eerste Filipijnse en Zuidoost-Aziatische deelnemer die het spel wint. Ze is ook Canadees.

Slechts twee zwarte vrouwen, Maryanne Oketch en Vecepia Towery, hebben ooit "Survivor" gewonnen. Op 21 mei breidde Kyle Fraser de gelederen van zwarte winnaars uit toen hij de titel 'Sole Survivor' en de prijs van een miljoen dollar in de wacht sleepte. Een deel van zijn strategie was om niet te onthullen dat hij een goedbetaalde advocaat is, om niet de indruk te wekken dat hij het geld niet nodig had.

Dergelijke manoeuvres spelen in op Kims argument, in psychologische zin. Fraser heeft zijn talenten gebruikt om het spel goed te spelen. Sommige kijkers zullen ongetwijfeld de wijsheid inzien van het achterhouden van die informatie, en anderen zullen Frasers bedrog kwalijk nemen. Maar maakt die keuze hem minder waardig voor zijn winst?

In "Survivor", herinnerde Dehnart me eraan, is het hoofddoel dat finalisten een jury van hun leeftijdsgenoten ervan overtuigen dat zij het spel het beste hebben gespeeld. Vandaar de schoonheid van de slang-en-rat-toespraak in het eerste seizoen en de daaropvolgende stemming die de hoofdprijs toekende aan Richard Hatch, een van de grootste schurken in de geschiedenis van reality-tv.

Wilt u dagelijks op de hoogte blijven van al het nieuws en commentaar dat Salon te bieden heeft? Abonneer u dan op onze ochtendnieuwsbrief Crash Course.

Je kunt dan begrijpen waarom programma's die passen bij Kims 'van armoede naar rijkdom'-model beter inspelen op een meer gangbare en onjuiste visie op Amerika als meritocratie. Een van haar bevindingen was dat mensen die te maken hebben met grote economische onzekerheid zich veel meer tot deze programma's aangetrokken voelen. "American Idol" bereikte een hoogtepunt in populariteit tijdens de financiële crisis van 2008, herinnerde ze me eraan.

"Naarmate onze werkelijke economische realiteit steeds onzekerder wordt en de inkomensongelijkheid toeneemt, denk ik dat het gevoel van toegenomen economische onzekerheid mensen ertoe aanzet om meer van dit soort opbeurende inhoud te zoeken", aldus Kim.

Is dat erg? Natuurlijk niet. Zoals bij elke serie, maakt het kijken naar "America's Got Talent", "Survivor" of welke realityserie dan ook hun fans niet moreel bankroet. Sterker nog, Kim vond ook bewijs voor hun positieve impact. In "American Mirage" haalt ze empirisch bewijs aan dat suggereert dat er een sterk verband bestaat tussen de lokale kijkcijfers van "Shark Tank" en de zoekopdrachten bij de Small Business Administration-centra.

Dehnart noemt ook "Shark Tank" apart, en ongevraagd, als voorbeeld van een valse verkooppraat die de haalbaarheid van de Amerikaanse Droom belooft. "'Het enige wat je hoeft te doen is, weet je, hard werken en dan verdien je miljoenen met 'Shark Tank'.' Dat is een leugen die ze verkopen, omdat het iets is wat wij als Amerikanen graag geloven, dat we individueel in staat zijn om te slagen en dat niets ons kan tegenhouden."

Kim is het daarmee eens. "Als samenleving, als collectief... zou het een conservatieve invloed kunnen hebben op onze beleidshouding en hoe we denken over wie hulp verdient," zei ze. "Alle tv-programma's die van armoede naar rijkdom leiden, zetten ons aan het denken: als iemand vooruit kan komen door hard te werken, waarom zouden we dan de armen helpen? Of, waarom zouden we de belastingtarieven voor Elon Musk verhogen? Hij heeft het verdiend. Hij is slim. Hij heeft hard gewerkt. Hij kan doen wat hij wil. Dus het heeft lastige normatieve implicaties, naar mijn mening."

Geniet van de escapistische verfrissing, zegt ze. Maar doe niet hetzelfde als Booker – consumeer verantwoord.

"America's Got Talent" wordt uitgezonden op dinsdag en woensdag om 20.00 uur op NBC. "Survivor" keert in het najaar terug op woensdag op CBS.